06-05-2011 Op weg naar Jodhpur?
Door: bobogo
Blijf op de hoogte en volg Bjorn
15 Mei 2011 | Nederland, Vlissingen
06-05-2011
Pfffff eindelijk een beetje bekomen van de dag van gisteren. Gelukkig goed geslapen.
Maar laten we maar bij het begin beginnen. De Vlucht met Quatar naar Doha verliep vlotjes. Genoeg beenruimte zelfs Sentina had nog ruimte over. Van Doha naar Delhi moesten we overstappen op een ander vliegtuig maar dit was een ouder type dus hier was het iets krapper maar toch nog genoeg.
Voordat we in Delhi aankwamen moesten we in het vliegtuig toch nog even een formulier invullen voor ik denk de immigratie. Beetje vreemd dat als je een visum hebt dit ook nog een keer moet. Doe het formulier dan bijsluiten als je het visum aanvraagd, kan je het thuis nog eens rustig op je gemakje doornemen. Ze kunnen het zelfs standaard invullen want alle gegevens die ik op heb moeten sturen naar de Indiase ambassade die kwamen hier ook weer op terug.
Aangekomen op het vliegveld van Delhi werd alles vrij duidelijk aangegeven alleen de bordjes van de koffers waren opeens verdwenen. Blijkbaar eerst door de grens controle en dan pas je koffers ophalen. Tot dan toe nog steeds geen problemen en de koffers waren er ook vrij snel. Omdat we met het volgende vliegtuig van Delhi naar Jodphur moesten moet je dus eerst uit de aankomsthallen lopen en daarna weer de vertrekhallen binnengaan. Omdat we een mailtje hadden gehad van makemytrip.com i.v.m. de stakingen van sommige vluchten van Air India omdat de piloten beter betaald willen krijgen. Er was niet duidelijk om welke vluchten het ging en er werd ook niet geantwoord op onze mailtje’s dus konden we niet anders doen dan de gok nemen. Beter hadden we dit dus niet kunnen doen, maar ja als je alles weet hé!
Voordat we de vertrekhallen ingingen zag ik het loket al van Air India en liep hier dan ook maar meteen op af. Sta er niet van te kijken hoe die Indieërs het doen want voordat ik aan de beurt was hadden er al 2 van die kerels voorgedrongen. In die tussentijd kwam Sentina al weer terug met de mededeling dat onze vlucht gecansseld was. Daar begon onze pret al. Aan de beurt gekomen bleek het dat we naar een vrouwelijke medewerkster moesten gaan. Die aangesproken en in plaats van ons te woord te staan liep ze terug naar haar loket en konden we ons probleem uitleggen. Tja dat was ook het enige, want ze kon/wilde verder ook niks doen. Pech hebben was het antwoord en zoek het zelf maar uit. En ons geld? Daar kon ze ook niks aan doen. Proberen verder verhaal te halen maar toen werd haar lunchpakketje gebracht. Dit werd volledig uit elkaar gehaald en bestudeerd en wij bestonden niet meer. Haar aandacht na enkele minuten toch weer kunnen krijgen omdat we bleven staan en tegen haar aan bleven lullen en het enige wat er toen nog uit kwam was dat ze op ons e-ticket op schreef dat we ons geld terug kregen. Hoe of wat moet je zelf maar uitzoeken. Omdat de andere maatschappijen hiernaast zaten meteen maar een rondje gemaakt maar deze zaten de eerste dagen allemaal vol dus hier hadden we ook niks aan. Dan sta je daar buiten het vliegveld! Wat nu? Om de vertrekhallen in te gaan werd iedereen gecontroleerd door militairen. Omdat ik dacht meer informatie in te kunnen winnen als we binnen in de vertrekhallen waren de stoute schoenen maar aangetrokken en het oude e-ticket waar nog niks op geschreven stond te voorschijn gehaald en laten controleren. Nadat de paspoorten enkele minuten volledig waren bestudeerd kregen we gelukkig toegang om naar binnen te gaan.
1ste prioriteit was geld pinnen. De eerste automaat was voor visa en mastercard maar doordat dit een hele dure grap is maar even verder gezocht. Gelukkig wel een paar honderd euro cash meegenomen dus daar maar 50 euro van gewisseld. Konden we in ieder geval wat te drinken kopen want warm was het al zo vroeg in de morgen. Oplaadpunt voor de laptop gevonden en er bleek zelfs WIFI te zijn. Dit was wat ik nodig had dus ik proberen om te internetten. Helaas lukt dit dus niet bleek achteraf. Ik had wel netjes mijn telefoonnummer ingegeven en het land van herkomst ingevoerd, credidcard gegevens ingevoerd voor 3 uur internet maar al wat er kwam, geen internet dus. Blijkbaar was er iets verkeerd gegaan dus nog maar een keer gebeuren en dan maar voor de 1 uur gaan maar ook dit mislukte. Tja en daar sta je dan want zonder internet en weinig behulpzame mensen heb je dus een probleem dus dan maar op zoek naar een telefoon om te kijken of makemytrip.com iets voor ons kan doen. Helemaal achterin waren de telefoons dus wij hier naar toe gelopen. Onderweg kwamen we nog een geldautomaat tegen die werkte dus wij meteen pinnen. Helaas, het max. was 4000 Indian Roepie oftewel
€ 66,00. Hier doe je niet zoveel mee maar ja je hebt weer iets. Het gratis nummer van makemytrip.com bleek via die telefoons trouwens niet gratis te zijn en Sentina stond al even in de wacht(6 minuten) voordat er iemand opnam. Het probleem uitgelegd maar idd, andere vluchten zijn niet mogelijk de eerste dagen en de treinen zaten ook vol. De laatste optie was dus een taxi. De jongen bij de paytelefoon was weer wel heel behulpzaam en een ritje naar jodhpur zou op ongeveer 8000 IndR. komen. Dat was zo slecht nog niet wou het niet dat we dan wel naar beneden moesten gaan met de lift. Want hierboven waren alleen de prepaydtaxi’s voor in Delhi. Om de vertrekhallen uit te gaan moest er dus iemand van AirIndia meelopen om dit bij de militairen aan te geven. Nou voordat dit opgelost was ben je toch wel weer een tijdje verder maar dat zal ik jullie besparen.
Buiten aangekomen en naar beneden gelopen en daar stonden idd de taxi’s. Ons probleem uitgelegd en een taxiritje was geen probleem. Kosten ongeveer 6000 IndR naar Jodhpur. Na een 20tal minuten konden we eindelijk op weg. Nog even een rekeningetje meegekregen want de prijs werd natuurlijk ook weer wat duurder. Het zou neerkomen op 7500 IndR en ongeveer 1000 IndR voor tol en tax. Omdat dit een hele schappelijke prijs was gingen wij dus netjes op weg voor deze 3 uur durende reis.
Tja onderweg zie je alleen maar auto’s, vrachtwagens en brommertjes die je links en rechts inhalen of die wij op die manier inhaalden. Toeteren hoort hier natuurlijk ook bij. Bij iedere inhaalmanoevre moet je dus toeteren. Dit staat ook op alle vrachtauto’s: Blow Horn! Spookrijders zijn hier gewoon en als je de snelweg wil doorkruisen rijdt je hier gewoon rustig op om voorrang af te dwingen. Allemaal héél gewoon hier. Onderweg bleek het ritje al weer meer als 4 uur te gaan duren. De naambordjes waren bijna allemaal in het Hindi geschreven maar soms stond er een bordje met de naam jaidpur .
Omdat Sentina dacht dat we verkeerd gingen toch maar even aan de chauffeur gevraagd waar Jodphur nu ongeveer ligt omdat wel zo af en toe Jaidpur tegen kwamen. Nou Jodhpur lag nog ongeveer 400 km verder. Tja hierna zagen we het beide dus even niet meer zitten want we reden dus helemaal verkeerd. De bon werd nog even tevoorschijn gehaald en idd hierop stond Jaidpur. Ik had onze reservering van ons resort in Jodhpur nog aan de chauffeur laten zien voor het adres in Jodhpur maar ook bij hem was er geen lichtje gaan branden en die straatnaam zullen ze misschien ook wel in Jaidpur hebben. Tja wat nu! Doorrijden was geen optie want we waren al helemaal op en baalden al zo erg omdat alles vanaf dat we op het vliegveld in Delhi aankwamen alleen maar tegen had gezeten. De chauffeur zou ons nog wel even helpen met het regelen van een treinkaartje en het zoeken naar een hotel. We spraken af om eerst naar het treinstation te gaan want misschien ging er nog wel een nachttrein? Helaas bleek dit niet het geval en de trein van 16.00 was al weg dus dat werd pas de volgende dag. Het treinkaartje regelen was wel een stuk makkelijker. Je kijkt welke trein je wilt hebben en vult dit in met al je persoonsgegeven op een formulier en dan kijkt degene achter het loket of dit beschikbaar is. Gelukkig bleek het dat als we een trein later namen we eerder aankwamen als met dat stoptreintje dus deze maar geboekt. Kosten 316 IndR van Jaidpur naar Jodhpur voor 2 personen. De treinkosten zijn in verhouding spotgoedkoop.
Hierna naar ons hotel, Nahargarh Haveli, B-4, Gopal Bari, Ajmer Road, Jaipur, (www.nahargarhhaveli.com ) gereden en een aantal kamers bekeken. Tja de suitte met het hemelbed was wel héél aantrekkelijk maar 5000IndR was wel weer een beetje veel. Toch nog uitgekomen op 3800IndR met gratis ontbijt. Omdat de chauffeur ons s’avonds toch nog een textielfabriek wilde laten zien hebben we afgesproken dat we ons even zouden opfrissen en wat zouden gaan eten. Zo gedaan en om 19.30 waren we gereed om weg te gaan. Nou de tafreelen die we in het verkeer weer meemaakte zijn onbeschrijfelijk, maar eindelijk kwamen we dan toch op onze bestemming. Hier kregen we wat uitleg over hoe er blokprinten werden gemaakt waarbij we zelf ook nog te werk werden gesteld. Daarna zijn we de zaak binnen geweest waar we een uitleg van een hele dag zouden krijgen leek het wel. Gelukkig kon dat niet want het was al 21.00. We waren begonnen met de “dekbedovertrekken” De laatste was een hele mooie en die wilde Sentina wel hebben. In verhouding was de
€ 78,00 niet zo heel duur als je het vergeleek met de andere kwaliteiten. Daarvoor werd hij zelfs vermaakt want 3 meter was wel erg lang, en deze zou de volgende ochtend afgeleverd worden bij ons hotel, geen punt zij hij! Dan meteen maar door naar de Shawls oftewel de Pashnirs! Ook hier natuurlijk weer eerst de goedkope kwaliteiten van wol en synthetisch en zo opbouwend naar de echte pashnir. Doordat je in deze zaak echt alles door je handen laat gaan merk je het verschil. De echte Pashnir was in de egale kleur € 95,00 en een bedrukte kwam uit op
€ 179,00 Het verhaaltje dat alleen de echte Pashnir door een ring kan halen was een fabeltje zij de verkoper en dat werd ook netjes gedemonstreerd. Tot en met de wol/zijde kwaliteit konden door Sentina haar ring. Pas bij de wol/viscose was er het probleem dat dit niet meer lukte. Ik denk dat als je een 14mm ring hebt dat er dan nog wel meer af zullen vallen maar ja die maat hebben wij natuurlijk niet. Zo voel je ook meteen bij de echte Pashnir dat deze vederlicht is in verhouding met alle andere. Ook de kobaltblauwe zijde/pashnir was wel mooi en ipv de
€ 59,00 die de man ervoor wilde hebben kwamen we uit op €47,50. Tot slot van rekening hadden we toch ook al het “dekbedovertrek” zonder afdingen gekocht! Hierna weer terug naar ons hotel en rond 22.00 lagen wij weer lekker in ons hemelbed. We zijn zeer te spreken over dit hotel, het zit wel in een duurdere prijsklasse maar de goedkoopste kamers zitten op 3000 roepia zonder afdingen, zo’n 51 euro dus.
Pfffff eindelijk een beetje bekomen van de dag van gisteren. Gelukkig goed geslapen.
Maar laten we maar bij het begin beginnen. De Vlucht met Quatar naar Doha verliep vlotjes. Genoeg beenruimte zelfs Sentina had nog ruimte over. Van Doha naar Delhi moesten we overstappen op een ander vliegtuig maar dit was een ouder type dus hier was het iets krapper maar toch nog genoeg.
Voordat we in Delhi aankwamen moesten we in het vliegtuig toch nog even een formulier invullen voor ik denk de immigratie. Beetje vreemd dat als je een visum hebt dit ook nog een keer moet. Doe het formulier dan bijsluiten als je het visum aanvraagd, kan je het thuis nog eens rustig op je gemakje doornemen. Ze kunnen het zelfs standaard invullen want alle gegevens die ik op heb moeten sturen naar de Indiase ambassade die kwamen hier ook weer op terug.
Aangekomen op het vliegveld van Delhi werd alles vrij duidelijk aangegeven alleen de bordjes van de koffers waren opeens verdwenen. Blijkbaar eerst door de grens controle en dan pas je koffers ophalen. Tot dan toe nog steeds geen problemen en de koffers waren er ook vrij snel. Omdat we met het volgende vliegtuig van Delhi naar Jodphur moesten moet je dus eerst uit de aankomsthallen lopen en daarna weer de vertrekhallen binnengaan. Omdat we een mailtje hadden gehad van makemytrip.com i.v.m. de stakingen van sommige vluchten van Air India omdat de piloten beter betaald willen krijgen. Er was niet duidelijk om welke vluchten het ging en er werd ook niet geantwoord op onze mailtje’s dus konden we niet anders doen dan de gok nemen. Beter hadden we dit dus niet kunnen doen, maar ja als je alles weet hé!
Voordat we de vertrekhallen ingingen zag ik het loket al van Air India en liep hier dan ook maar meteen op af. Sta er niet van te kijken hoe die Indieërs het doen want voordat ik aan de beurt was hadden er al 2 van die kerels voorgedrongen. In die tussentijd kwam Sentina al weer terug met de mededeling dat onze vlucht gecansseld was. Daar begon onze pret al. Aan de beurt gekomen bleek het dat we naar een vrouwelijke medewerkster moesten gaan. Die aangesproken en in plaats van ons te woord te staan liep ze terug naar haar loket en konden we ons probleem uitleggen. Tja dat was ook het enige, want ze kon/wilde verder ook niks doen. Pech hebben was het antwoord en zoek het zelf maar uit. En ons geld? Daar kon ze ook niks aan doen. Proberen verder verhaal te halen maar toen werd haar lunchpakketje gebracht. Dit werd volledig uit elkaar gehaald en bestudeerd en wij bestonden niet meer. Haar aandacht na enkele minuten toch weer kunnen krijgen omdat we bleven staan en tegen haar aan bleven lullen en het enige wat er toen nog uit kwam was dat ze op ons e-ticket op schreef dat we ons geld terug kregen. Hoe of wat moet je zelf maar uitzoeken. Omdat de andere maatschappijen hiernaast zaten meteen maar een rondje gemaakt maar deze zaten de eerste dagen allemaal vol dus hier hadden we ook niks aan. Dan sta je daar buiten het vliegveld! Wat nu? Om de vertrekhallen in te gaan werd iedereen gecontroleerd door militairen. Omdat ik dacht meer informatie in te kunnen winnen als we binnen in de vertrekhallen waren de stoute schoenen maar aangetrokken en het oude e-ticket waar nog niks op geschreven stond te voorschijn gehaald en laten controleren. Nadat de paspoorten enkele minuten volledig waren bestudeerd kregen we gelukkig toegang om naar binnen te gaan.
1ste prioriteit was geld pinnen. De eerste automaat was voor visa en mastercard maar doordat dit een hele dure grap is maar even verder gezocht. Gelukkig wel een paar honderd euro cash meegenomen dus daar maar 50 euro van gewisseld. Konden we in ieder geval wat te drinken kopen want warm was het al zo vroeg in de morgen. Oplaadpunt voor de laptop gevonden en er bleek zelfs WIFI te zijn. Dit was wat ik nodig had dus ik proberen om te internetten. Helaas lukt dit dus niet bleek achteraf. Ik had wel netjes mijn telefoonnummer ingegeven en het land van herkomst ingevoerd, credidcard gegevens ingevoerd voor 3 uur internet maar al wat er kwam, geen internet dus. Blijkbaar was er iets verkeerd gegaan dus nog maar een keer gebeuren en dan maar voor de 1 uur gaan maar ook dit mislukte. Tja en daar sta je dan want zonder internet en weinig behulpzame mensen heb je dus een probleem dus dan maar op zoek naar een telefoon om te kijken of makemytrip.com iets voor ons kan doen. Helemaal achterin waren de telefoons dus wij hier naar toe gelopen. Onderweg kwamen we nog een geldautomaat tegen die werkte dus wij meteen pinnen. Helaas, het max. was 4000 Indian Roepie oftewel
€ 66,00. Hier doe je niet zoveel mee maar ja je hebt weer iets. Het gratis nummer van makemytrip.com bleek via die telefoons trouwens niet gratis te zijn en Sentina stond al even in de wacht(6 minuten) voordat er iemand opnam. Het probleem uitgelegd maar idd, andere vluchten zijn niet mogelijk de eerste dagen en de treinen zaten ook vol. De laatste optie was dus een taxi. De jongen bij de paytelefoon was weer wel heel behulpzaam en een ritje naar jodhpur zou op ongeveer 8000 IndR. komen. Dat was zo slecht nog niet wou het niet dat we dan wel naar beneden moesten gaan met de lift. Want hierboven waren alleen de prepaydtaxi’s voor in Delhi. Om de vertrekhallen uit te gaan moest er dus iemand van AirIndia meelopen om dit bij de militairen aan te geven. Nou voordat dit opgelost was ben je toch wel weer een tijdje verder maar dat zal ik jullie besparen.
Buiten aangekomen en naar beneden gelopen en daar stonden idd de taxi’s. Ons probleem uitgelegd en een taxiritje was geen probleem. Kosten ongeveer 6000 IndR naar Jodhpur. Na een 20tal minuten konden we eindelijk op weg. Nog even een rekeningetje meegekregen want de prijs werd natuurlijk ook weer wat duurder. Het zou neerkomen op 7500 IndR en ongeveer 1000 IndR voor tol en tax. Omdat dit een hele schappelijke prijs was gingen wij dus netjes op weg voor deze 3 uur durende reis.
Tja onderweg zie je alleen maar auto’s, vrachtwagens en brommertjes die je links en rechts inhalen of die wij op die manier inhaalden. Toeteren hoort hier natuurlijk ook bij. Bij iedere inhaalmanoevre moet je dus toeteren. Dit staat ook op alle vrachtauto’s: Blow Horn! Spookrijders zijn hier gewoon en als je de snelweg wil doorkruisen rijdt je hier gewoon rustig op om voorrang af te dwingen. Allemaal héél gewoon hier. Onderweg bleek het ritje al weer meer als 4 uur te gaan duren. De naambordjes waren bijna allemaal in het Hindi geschreven maar soms stond er een bordje met de naam jaidpur .
Omdat Sentina dacht dat we verkeerd gingen toch maar even aan de chauffeur gevraagd waar Jodphur nu ongeveer ligt omdat wel zo af en toe Jaidpur tegen kwamen. Nou Jodhpur lag nog ongeveer 400 km verder. Tja hierna zagen we het beide dus even niet meer zitten want we reden dus helemaal verkeerd. De bon werd nog even tevoorschijn gehaald en idd hierop stond Jaidpur. Ik had onze reservering van ons resort in Jodhpur nog aan de chauffeur laten zien voor het adres in Jodhpur maar ook bij hem was er geen lichtje gaan branden en die straatnaam zullen ze misschien ook wel in Jaidpur hebben. Tja wat nu! Doorrijden was geen optie want we waren al helemaal op en baalden al zo erg omdat alles vanaf dat we op het vliegveld in Delhi aankwamen alleen maar tegen had gezeten. De chauffeur zou ons nog wel even helpen met het regelen van een treinkaartje en het zoeken naar een hotel. We spraken af om eerst naar het treinstation te gaan want misschien ging er nog wel een nachttrein? Helaas bleek dit niet het geval en de trein van 16.00 was al weg dus dat werd pas de volgende dag. Het treinkaartje regelen was wel een stuk makkelijker. Je kijkt welke trein je wilt hebben en vult dit in met al je persoonsgegeven op een formulier en dan kijkt degene achter het loket of dit beschikbaar is. Gelukkig bleek het dat als we een trein later namen we eerder aankwamen als met dat stoptreintje dus deze maar geboekt. Kosten 316 IndR van Jaidpur naar Jodhpur voor 2 personen. De treinkosten zijn in verhouding spotgoedkoop.
Hierna naar ons hotel, Nahargarh Haveli, B-4, Gopal Bari, Ajmer Road, Jaipur, (www.nahargarhhaveli.com ) gereden en een aantal kamers bekeken. Tja de suitte met het hemelbed was wel héél aantrekkelijk maar 5000IndR was wel weer een beetje veel. Toch nog uitgekomen op 3800IndR met gratis ontbijt. Omdat de chauffeur ons s’avonds toch nog een textielfabriek wilde laten zien hebben we afgesproken dat we ons even zouden opfrissen en wat zouden gaan eten. Zo gedaan en om 19.30 waren we gereed om weg te gaan. Nou de tafreelen die we in het verkeer weer meemaakte zijn onbeschrijfelijk, maar eindelijk kwamen we dan toch op onze bestemming. Hier kregen we wat uitleg over hoe er blokprinten werden gemaakt waarbij we zelf ook nog te werk werden gesteld. Daarna zijn we de zaak binnen geweest waar we een uitleg van een hele dag zouden krijgen leek het wel. Gelukkig kon dat niet want het was al 21.00. We waren begonnen met de “dekbedovertrekken” De laatste was een hele mooie en die wilde Sentina wel hebben. In verhouding was de
€ 78,00 niet zo heel duur als je het vergeleek met de andere kwaliteiten. Daarvoor werd hij zelfs vermaakt want 3 meter was wel erg lang, en deze zou de volgende ochtend afgeleverd worden bij ons hotel, geen punt zij hij! Dan meteen maar door naar de Shawls oftewel de Pashnirs! Ook hier natuurlijk weer eerst de goedkope kwaliteiten van wol en synthetisch en zo opbouwend naar de echte pashnir. Doordat je in deze zaak echt alles door je handen laat gaan merk je het verschil. De echte Pashnir was in de egale kleur € 95,00 en een bedrukte kwam uit op
€ 179,00 Het verhaaltje dat alleen de echte Pashnir door een ring kan halen was een fabeltje zij de verkoper en dat werd ook netjes gedemonstreerd. Tot en met de wol/zijde kwaliteit konden door Sentina haar ring. Pas bij de wol/viscose was er het probleem dat dit niet meer lukte. Ik denk dat als je een 14mm ring hebt dat er dan nog wel meer af zullen vallen maar ja die maat hebben wij natuurlijk niet. Zo voel je ook meteen bij de echte Pashnir dat deze vederlicht is in verhouding met alle andere. Ook de kobaltblauwe zijde/pashnir was wel mooi en ipv de
€ 59,00 die de man ervoor wilde hebben kwamen we uit op €47,50. Tot slot van rekening hadden we toch ook al het “dekbedovertrek” zonder afdingen gekocht! Hierna weer terug naar ons hotel en rond 22.00 lagen wij weer lekker in ons hemelbed. We zijn zeer te spreken over dit hotel, het zit wel in een duurdere prijsklasse maar de goedkoopste kamers zitten op 3000 roepia zonder afdingen, zo’n 51 euro dus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
